၀ိပႆနာ ႐ႈပံု႐ႈနည္း...

၀ိပႆနာ႐ႈနည္းက ရွင္သာရိပုတၱရာက ေဟာထားတယ္။

ကာယမိမံ သမၼသထ၊ ပရိဇာနာထ၊ ပုနပၸဳနံ၊

ကာေယသဘာ၀ံ၊ ၀ိဒိတြာန၊ ဒုကၡႆအႏၲံ ကရိႆတိ။

ဤကဲ့သုိ႔ ေဟာထားေတာ့ ဒကာ, ဒကာမေတြသည္ ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္အိပ္ရာထဲမွာျဖစ္ေစ ထိုင္ၿပီးသကာလ မိန္းမျဖင့္ ဒူးတုပ္, ေယာက်္ားျဖင့္ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီး သကာလ ထိုင္ခ်င္သလိုထိုင္၊ အိပ္ခ်င္သလိုအိပ္ ကိစၥမရွိပါဘူးတဲ့။ သို႔ေသာ္ အသက္မွန္မွန္႐ႈၿပီးသကာလ ေလေလး ထြက္တာလဲ သိလုိ႔၊ ေလေလး၀င္တာလဲ သိလုိ႔ ဒီလိုခ်ည္း သိၿပီးသကာလ ေနရာမွ ပထမေရွးဦးစြာေတာ့ျဖင့္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိပဲ လုပ္ေနပါ။ ဒီထဲကမွ ဟိုေနရာက ေအာင့္သလို လာလုိ႔ရွိရင္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္လိုက္ပါ။

ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့လုိ႔ သတိေပးလိုက္တယ္ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ၿပီးေအာင့္တဲ့ ေနရာကေလးကို ဥာဏ္က လွည့္လိုက္၊ ေၾသာ္ - ဒါေဖာက္ျပန္ တာပါလား၊ အင္း - ေဖာက္ျပန္လာတာ နဂိုက မေအာင့္ဘူး။ ခုမွ ဒီေနရာေလးက ေအာင့္လာတယ္။ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေနရာကေလး ၾကည့္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာကေလးက ပ်က္စီးသြားတယ္။

ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ လုပ္ေနတုန္း တစ္ေနရာက ဘာျဖစ္လာသတံုး - (ေအာင့္လာပါတယ္ ဘုရား)၊ ေအာင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္လိုက္ပါ - (မွန္လွပါဘုရား) ေအာင့္တဲ့ေနရာ ကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ - (မွန္လွပါဘုရား) ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ၊ ေျခသလံုးက ေအာင့္ရင္ ေျခသလံုး၊ ေပါက္ကေအာင့္ရင္ ေပါင္၊ ခါးကေအာင့္ရင္ ခါး၊ ေနာက္ေက်ာေအာင့္လို႔ရွိရင္လဲ ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ။

အဲဒါ ကေလးက ဘာပါလိမ့္မလဲဆိုေတာ့ ပင္ကိုသေဘာမွ ေဖာက္ျပန္လာတာ။ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေနရာကေလးကို ဒကာသစ္, ဒကာၾကြယ္, ဦးလွဘူးတုိ႔က ဥာဏ္လွည့္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ဥာဏ္ေပၚေနတဲ့ အတြက္ သတၱ၀ါသႏၲာန္မွာ ေအာင့္တဲ့စိတ္ကေလးက ခ်ဳပ္သြားၿပီး ဥာဏ္စိတ္ကေလးက ေပၚေနတယ္။ ဥာဏ္စိတ္ကေလး ေပၚေနေတာ့ ေအာင့္တာေလးက ေဖာက္ျပန္ၿပီးသကာလ ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ပါလိမ့္ မယ္၊ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ဤကဲ့သုိ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားတာေတြ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနလုိ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕တာလုိ႔ မွတ္လိုက္ပါေနာ္ - (မွန္လွပါဘုရား)။

အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက အနိစၥ၊ ဒုကၡသစၥာ၊ အနိစၥဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲ၊ ဒုကၡသစၥာဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲ။ ေၾသာ္ - ဒါက ဒုကၡသစၥာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီလုိ႔ သိေနတာကေလးက ေလာကီ မဂၢသစၥာ၊ ဒါ ဒီေနရာကေလးက ေအာင့္တာကေလးက ေပ်ာက္သြားလုိ႔ ဟိုေနရာက ေအာင့္လာေပၚလာတယ္။ ဟိုစိတ္ ကေလး စားခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး ေပၚလာတယ္။ အဲဒါကိုလဲ စားခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးကိုလဲ ရွိ,မရွိ ၾကည့္ေပးပါ။ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ၾကည့္တဲ့ဥာဏ္ ေပၚလာလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ သတၱ၀ါသႏၲာန္ ႏွစ္စိတ္မေပၚ ေကာင္းတဲ့အတြက္ စားခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးက ဒကာႂကြယ္, ဒကာသစ္တို႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ သူလဲ ခုမွ ေဖာက္ျပန္ၿပီးလာတာ အခုပဲ ပ်က္စီးသြားတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး သြားတာ ဘာသစၥာ ေခၚၾကမလဲ - (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

အင္း … ဒုကၡသစၥာကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက သိလိုက္ေတာ့ အသိခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဥာဏ္က မဂၢသစၥာလို႔ ေအာက္ေမ့ၾကပါ (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒီလိုခ်ည္းပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲ လွည့္လိုက္ၿပီး သကာလေနေတာ့ အသိခံတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဥာဏ္က မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ ေၾသာ္ - ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဒုကၡသစၥာရယ္ … သိေနတဲ့ မဂၢသစၥာရယ္ … ။

ဤသစၥာႏွစ္ခုသာ ရွိၿပီးသကာလေနေတာ့ သမုဒယသစၥာဆိုတဲ့ ေလာဘက ခ်ဳပ္ၿငိမ္း႐ုပ္သိမ္းၿပီး သကာလ ေနေတာ့တယ္။ ဒီေလာဘ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေတာ့ ေလာဘ တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ ဥပါဒါန္ မခ်ဳပ္ဘူးလား - (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။

ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ေတာ့ ကံခ်ဳပ္တယ္၊ ကံခ်ဳပ္ေတာ့ အနာဂတ္ဘ၀ လာလတၱံျဖစ္တဲ့ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈ ေသမႈေရာ … (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္…ဒါ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ပါလိမ့္မလဲလို႔ ဒကာႂကြယ္, ဒကာသစ္တို႔, ဦးလွဘူးတို႔က ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္ေနတဲ့ မဂ္က ခ်ဳပ္ေစတာဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ၀ိပႆနာ႐ႈဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္လို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ - (ခႏၶာကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ပါဘုရား)။

ဒါေၾကာင့္ “ကာယမိမံ သမၼသထ” ဣမံကာယံ၊ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို။ သမၼသထ၊ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ရွင္သာရိပုတၱရာက မွာရွာတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္စမ္းပါ၊ ဆင္ျခင္စမ္းပါဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ မလာေပဘူးလား - (လာပါတယ္ဘုရား)။

ပ်က္စီးသြားတာျဖစ္ပ်က္၊ ေစာင့္ၾကည့္တာ - (မဂ္ပါဘုရား) ေၾသာ္ - မဂ္ဆိုတာက ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္မွ ရတယ္လုိ႔ မွတ္စမ္းပါ - (မွန္လွပါဘုရား)။

ေစာင့္မၾကည့္ရင္ … (မရပါဘုရား)၊ မရဘူး၊ ရွာရင္ေတာ့မရဘူး၊ ေစာင့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ - (ရပါတယ္ ဘုရား)၊ ေတာထဲက က်ားေတြက အေျပးေတာ့ မသန္ပါဘူးတဲ့။ အဖမ္းေတာ့ ျမန္သလို မိလိႏၵပဥႇာက ေစာင့္ဖမ္းပါလုိ႔လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာထားတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက အိမ္ေရာက္လုိ႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္းသာ လုပ္ၾကစမ္းပါ။ ခႏၶာကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေန၊ ဘာနဲ႔ ေစာင့္ရမလဲဆိုေတာ့ ႐ႈမႈေလး မွန္မွန္႐ႈ, ႐ိႈက္မႈေလး မွန္မွန္ ႐ိႈက္၊ ႐ိႈက္ရာကမွ အထူးတရားေလး ေပၚလာလုိ႔ရွိရင္ ေၾသာ္ … ဒါ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၵသစၥာပါလားလုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ …(မွန္လွပါဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၡသစၥံက ဒုကၡသစၥာ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာကေလးက (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ ေသတာက သမုဒယသစၥာ၊ ေနာက္ ခႏၶာ မလာတာက နိေရာဓသစၥာ၊ နိေရာဓဆိုေတာ့ ေၾသာ္ … တုိ႔ သစၥာ အလုပ္ လုပ္ေနပါကလား ဆိုတာ ေပၚမလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ အားလံုး တရားနာတဲ့ ဒကာ,ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပါဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ဆို ေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔ျဖင့္ မလုပ္တတ္ေသးပါဘူးဘုရား ဆိုရင္ ေစာင့္မၾကည့္လုိ႔သာ မွတ္ေပေတာ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဟိုေနရာကျပ၊ ဒီေနရာကျပ၊ ဟိုေနရာကျပလိုက္၊ ဒီေနရာကျပ လိုက္နဲ႔ ျပတဲ့ေနရာကိုပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ ျပတာက ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာ၊ ေသတာက … (သမုဒယသစၥာပါဘုရား)။

ေနာက္ ခႏၶာမလာတာက … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)၊ နိေရာဓသစၥာဆိုတာ ေၾသာ္ … တုိ႔တစ္ေတြ သစၥာေလးပါးအလုပ္ လုပ္ေနပါကသလားဆုိုတာ မေပၚလာဘူးလား (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒကာၾကြယ္ေရ … ဒကာႄကြယ္တုိ႔ လုပ္ေတာ့လဲ ေစာင့္ၾကည့္ရတယ္မဟုတ္လား … (မွန္လွပါဘုရား)၊ လိုက္ဖမ္းရင္ မိပါ့မလား (မမိပါဘုရား)။

ေအး … ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ပင္ကိုက အနာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုး … (မွန္လွပါဘုရား)။

အနာေတြပဲ မျပရေပဘူးလား … (ျပပါတယ္ဘုရား)၊ အနာခႏၶာကိုယ္ႀကီးမုိ႔ အနာခႏၶာေတြျပေတာ့ ဒီအနာခႏၶာေတြကလဲ ျဖစ္လုိက္, ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လုိက္နဲ႔ ျပေနေတာ့ ေၾသာ္ … ဒီဥစၥာ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ သိတာက မဂၢသစၥာပါလားဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ဥာဏ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ထုိကဲ့သုိ႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိေလသာ ၾကားမညႇပ္လုိ႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ ၾကားထဲမွာ ကိေလသာၾကားမျခားလုိ႔ရွိရင္ ခုနစ္ရက္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္, ဖုိလ္ဥာဏ္ ရပါတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ၾကားထဲမွာ ကိေလသာ မခုိရင္ … (ခုနစ္ရက္နဲ႔ ရႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒကာႄကြယ္ မျမန္လား (ျမန္ပါတယ္ဘုရား)။

ဘုန္းႀကီးက ေဟာတာလား၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာတာလားလုိ႔ဆိုေတာ့ သတိပ႒ာန္ ပါဠိေတာ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွိေလေသာေၾကာင့္ ဒကာ, ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ မလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရပါတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒါဆို ၀ိပႆနာဆိုတာ အားစိုက္႐ႈရတာလား၊ ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ ေစာင့္စားၿပီး ႐ႈရတာလား … (ေစာင့္စားၿပီး႐ႈရပါတယ္ဘုရား)၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာေနပါတယ္ ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ေလးေလးစားစားနဲ႔ မွတ္စမ္းပါ (မွန္လွပါဘုရား)။

ေလးေလးစားစားနဲ႔ မွတ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ေတြက ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘာမွ ၾကည့္စရာ မရွိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ေၾသာ္ … ေလကေလးထုတ္တဲ့ စိတ္ကေလးလဲ ထုတ္ၿပီး ပ်က္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ေလကေလး ျပန္သြင္းတဲ့စိတ္ေရာ … (သြင္းၿပီး ပ်က္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါကေလး ဘယ္ကမွ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ သူျပန္ထိုင္လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။

ဟာ … သူ႕ျပန္ရင္းမတၱနဲ႔ပဲ ဟိုေနရာက ယားသလုိ, ဒီေနရာကေအာင့္သလို၊ ဒီေနရာက ေကာင္းသလို လာျပန္လုိ႔ရွိရင္ သူ႕ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ခုနင္က ယားတဲ့ေနရာ ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြ လွည့္လည္ၿပီး ေၾသာ္ … ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလား၊ ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလားလုိ႔ ႐ႈပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ေကာင္းတဲ့စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဆိုတဲ့စိတ္ ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေတာ့ … (ဒုကၡေရာက္ပါတယ္ ဘုရား)၊ အလယ္အလတ္ စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေတာ့ … (ဒုကၡေရာက္တာပါပဲဘုရား)။

အဲဒီ ဒုကၡသစၥာေတြခ်ည္းပဲ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာလုိ႔ ဒကာ, ဒကာမေတြ ႀကိဳးစားေနၾကမယ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ၾကာေတာ့ ဒုကၡသစၥာ ေတြ႕တာက ဘုရားက …

“သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာပိ ဒုကၡာ” လုိ႔ ေဟာေသာေၾကာင့္ ခႏၶာငါးပါးစလံုး ျပတဲ့ ဥစၥာေတြ အနိစၥလဲမျပ၊ ဒုကၡလဲမျပ၊ အနတၱလဲမျပ၊ အသုဘလဲမျပဘဲနဲ႔ ဒကာႄကြယ္, ဒကာသစ္တုိ႔ ဒုကၡသစၥာပဲျပတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

အဲဒီကဲ့သုိ႔ ျပလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္ … လူ႕ဘ၀ရတာ ဒုကၡသစၥာရတာကိုးလုိ႔ ေပၚေပၚလြင္လြင္ႀကီး သိမလာေပဘူးလား … (သိလာပါတယ္ဘုရား)၊ လူ႕ဘ၀ရတာ ဘာရတာပါလိမ့္ … (ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတာပါ ဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီကဲ့သုိ႔ ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိေနေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဟိုကယား, ဒီကနာ၊ ဒီကေအာင့္, ဟိုကကိုက္၊ ဒီကခဲ, ဟိုက တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုေပၚ၊ ေပၚလာတာ ဟူသေရြ႕ ေပ်ာက္တာပဲေတြ႕ရ၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မေတြ႕ရဘူးလား … (ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာပါလိမ့္မလဲလုိ႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွင္ေျဖၾကမလဲ … (ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္ဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တာပဲတဲ့၊ အၾကည့္ခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ ၾကည့္ဥာဏ္က မဂၢသစၥာ၊ အၾကည့္ခံရတာက … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ၾကည့္ဥာဏ္က … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ မဂၢသစၥာဆို ေတာ့ ေၾသာ္ … မဂ္ဟာ ဆုေတာင္းအလုပ္လား၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ဥာဏ္အလုပ္လား … (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဥာဏ္အလုပ္ပါဘုရား)။

ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဥာဏ္အလုပ္လုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက အသိႀကီး သိလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ သုခၾကားမညႇပ္ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပလားဆိုတာ ေပၚပါလိမ့္မယ္ … (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား)၊ သုခၾကားမညႇပ္ … (ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါလားဆိုတာ မေပၚလာဘူး လား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။

ထုိကဲ့သုိ႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ေၾသာ္ … ဒုကၡသစၥာႀကီးပါလား၊ သုခဆိုတာ ဘာမွ မေပၚလာပါ လားဆိုေတာ့ ဒုကၡေတြျမင္ၿပီး ၿငီးေငြ႔လာပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာသည္ ယထာဘူတဥာဏ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာႀကီး မုန္းလာတာသည္ …(နိဗၺိႏၵာဥာဏ္ပါဘုရား)။

ၾကာေတာ့ ဥာဏ္ကထက္ထက္၊ ထက္ထက္, ထက္ထက္ၿပီး ၾကည့္ပါမ်ားလာေတာ့ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ၌တဲ့ ဒီဒုကၡႀကီးနဲ႔ျဖင့္ မေနခ်င္ပါဘူးဆိုတာ မေနခ်င္တဲ့ဥာဏ္ မလာေပဘူလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။

မေနခ်င္တဲ့ဥာဏ္ လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုနင္က ဒုကၡေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မေနခ်င္တဲ့ ဥာဏ္လာေတာ့ ဘာေတြေပ်ာက္သလဲ - (ဒုကၡေတြ ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒုကၡေပ်ာက္၍ ဒုကၡဆံုးတာက နိေရာဓသစၥာ၊ ဒုကၡအဆံုးသိတာက … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။

မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ မဂ္စစ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္၊ (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒုကၡေပ်ာက္ရင္ မဂ္စစ္ေပၚလိမ့္မယ္၊ ဒုကၡေတြ႕ရင္ ၀ိပႆနာမဂ္ေပၚလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒုကၡေတြ႕ရင္ … (၀ိပႆနာမဂ္ ေပၚလိမ့္မယ္ ဘုရား)။

ဒုကၡေတြ မရွိဘူးဘုရား၊ ႐ႈစရာကို မရွိဘူးဘုရား ဆုိရင္ျဖင့္ ဘာေပၚလာမလဲ … (မဂ္စစ္ေပၚလာလိမ့္ မယ္ဘုရား)၊ မဂ္စစ္ေပၚလာလုိ႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မဂ္စစ္ ေပၚလာလုိ႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မရွိမွန္းသိတာက … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။

အဲဒီက်ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္းမတၱနဲ႔ ဆံုးသြားေအာင္ လိုက္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ “ဒုကၡႆအႏၲံ ကရိႆထ” ဒုကၡႆ၊ ဒုကၡ၏။ အႏၲတံ၊ အဆံုးကို။ ကရိႆထ၊ မဂ္ဥာဏ္က မ်က္ေမွာက္ျပဳလိမ့္ လတၱံလုိ႔ ရွင္သာရိပုတၱရာကလဲေဟာ၊ ဘုရားကလဲေဟာသည္ ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ယေန႔ကစၿပီး ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ လုပ္စမ္းပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ျဖစ္ပ်က္ေတြ လာသေရြ႕ကို ေစာင့္သာၾကည့္ပါလုိ႔ သတိေပးလုိက္တယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြ လာသေရြ႕ကို (ေစာင့္သာၾကည့္ရပါတယ္ဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္ပါ၊ ဒီ့ျပင္ ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔၊ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ၾကာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ဒကာႄကြယ္တုိ႔, ဦးလွဘူးတုိ႔ စိပ္လာလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

စိပ္လာၿပီဆိုမွျဖင့္ စိပ္ေပမယ့္ မပ်င္းနဲ႔၊ ေၾသာ္ … အေသတယ္မ်ားပါကလား၊ ေၾသာ္ … ဒုကၡေတြ တယ္မ်ားပါလား၊ ေၾသာ္ … ဒုကၡေတြ တယ္မ်ားပါလားလုိ႔ သူက ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ားကိုယ္က ဒုကၡမ်ားတယ္လုိ႔သာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေန … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ၾကာေတာ့ ေၾသာ္ … ျဖစ္လာတာကလဲ ဒုကၡ၊ ပ်က္သြားတာကလဲ ဒုကၡ၊ အဲ … ဒီကဲ့သုိ႔ ဒုကၡကို အျဖစ္လဲ မသာယာ၊ အပ်က္လဲ မသာယာ၊ အျဖစ္ေရာ… (မသာယာပါဘုရား)၊ အပ်က္ေရာ … (မသာယာပါဘုရား)။

မသာယာပါဘူးတဲ့။ ထုိကဲ့သုိ႔ မသာယာတဲ့အခါက်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ကို သာယာတဲ့ တဏွာကလဲ ခ်ဳပ္ပါေရာ ျဖစ္ပ်က္လဲခ်ဳပ္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သာယာတဲ့ ဒိ႒ိလဲ ခ်ဳပ္ပါေရာ … (ျဖစ္ပ်က္လဲခ်ဳပ္တာ ပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္လဲ ခ်ဳပ္သြားတာပဲဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တာ နိဗၺာန္၊ ခ်ဳပ္မွန္းသိတာ မဂ္ဥာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္ ခ်ဳပ္တာက … (နိဗၺာန္ပါဘုရား)၊ ခ်ဳပ္မွန္းသိၿပီဆိုတာက … (မဂ္ဥာဏ္ပါဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဒကာႄကြယ္တုိ႔, ဒကာဦးလွဘူးတုိ႔, ဒကာသစ္တုိ႔ နိဗၺာန္ေ၀းသလား … နီးသလား … (နီးပါတယ္ဘုရား)၊ နီးလ်က္နဲ႔ မေရာက္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္မလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္လဲ မလုပ္ဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ကို … (မလုပ္ပါဘုရား)။

ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္ သံသရာထဲမွာ ငရဲအိုးေတြကလဲ ငရဲမီးေတြေတာက္ၿပီး တပြတ္ပြတ္ ဆူေနတာဟာ ဒီခႏၶာႀကီးကို ခင္တြယ္တဲ့ တဏွာေလာဘက မခ်ဳပ္တာတဲ့။ ဒကာ,ဒကာမတုိ႔ တဏွာ ကေနၿပီး ငရဲအိုးကို ဖန္တီးေနတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ဒိ႒ိကေနၿပီး ငရဲအိုး ဖန္တီးေနတာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ တရားနာ လ်က္ ဒုကၡက မခ်ဳပ္ေတာ့ကို ေနာက္တဏွာက က်န္မေနဘူးလား … (က်န္ေနပါတယ္ဘုရား)။

ေနာက္ တဏွာက်န္ေတာ့ တဏွာက ဘယ္ခႏၶာလုပ္ရပါမလဲဆိုၿပီး အခ်ိဳးက် သူက စီမံေနတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ အခ်ိဳးက် စီမံၿပီးသကာလ ေနေတာ့ တဏွာက ငရဲသြားတဲ့ တဏွာလဲရွိတယ္၊ သုဂတိသြား တဲ့ တဏွာလဲရွိတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

အဲဒီကဲ့သုိ႔ တဏွာက အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုအဖံု စုတိစီမံလိုက္ ငရဲအိုးေတြ စီမံလိုက္ဆိုတာ တဏွာမခ်ဳပ္လုိ႔ ျဖစ္ရတာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒိ႒ိမခ်ဳပ္လုိ႔ … (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)။

၀ိစိကိစာၦမခ်ဳပ္လုိ႔ … (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)၊ အခုေတာ့ျဖင့္ ဒကာ, ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ပ်က္ ျမင္ရင္ ယထာဘူတဥာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းရင္ … (နိဗၺိႏၵဥာဏ္ပါဘုရား)။

ျဖစ္ပ်က္ေတြမ်ား ႐ႈရင္းမတၱနဲ႔ ျဖစ္ဒုကၡ, ပ်က္ဒုကၡမွတစ္ပါး ဘာမွ မရွိဘူးလုိ႔၊ လုိခ်င္စရာ ရခ်င္စရာ ဘာမွ မရွိဘူးလုိ႔ ဒီခႏၶာကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိ႔ရွိရင္လဲ အဲဒါ … ဒုကၡသစၥာ ပိုင္းျခားသိတာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ထုိကဲ့သုိ႔ ပိုင္းျခားသိလိုက္တဲ့ အခါက်လုိ႔လုိရင္ ဒုကၡေတြ ဒကာႄကြယ္ ဘာျဖစ္သြားသလဲ … (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ဒုကၡေတြ ဆံုးသြားတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ဒုကၡဆံုးတာ ဘာေခၚၾကမယ္ … (နိဗၺာန္ပါဘုရား)၊ ဆံုးေပါ့လုိ႔ သိတာက … (မဂ္ဥာဏ္ပါဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ နိဗၺာန္သည္ ခႏၶာအဆံုး ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ တစ္ထစ္ခ် မွတ္ဖို႔ … (မွန္လွပါဘုရား)။

နိဗၺာန္သည္ အထက္မွာရွိသလား၊ ေအာက္မွာရွိသလား၊ ေဘးမွာရွိသလားလုိ႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖ ၾကမလဲ … (ခႏၶာအဆံုးမွာ ရွိပါတယ္ဘုရား)။

အဲ … ခႏၶာဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္ပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ အဲဒီ ျဖစ္ပ်က္အဆံုးမွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ကစၿပီး ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ႀကိဳးစားလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ အပါယ္ေလးပါး တံခါးေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ငရဲမီးၿငိမ္း၍ ငရဲအိုး သိမ္းပါတယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္ဥာဏ္က မဂ္ဥာဏ္ကေန သိမ္းလိုက္တယ္ လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)။

ဘယ္သူက သိမ္းတာပါလိမ့္ … (မဂ္ဥာဏ္က သိမ္းတာပါဘုရား)၊ ဒကာႄကြယ္ ရွင္းၿပီလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ သေဘာပါပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါက အလုပ္စဥ္ကေလး ေရွ႕ပိုင္းကျပတာပါ။

ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ရွင္းေပပါေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈကေလး ရွင္းမယ္ေနာ္ (မွန္လွပါ ဘုရား)။

ကိုင္း … ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈ ဆိုတာေတာ့ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ အလုပ္ထိုင္မွပဲ ႏွလံုး သြင္းမွန္လာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အလုပ္မထိုင္ဘဲနဲ႔ သားေရး, သမီးေရး စီးပြားေရးၾကားထဲမွာေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွန္ မႈ မလာဘူး (မွန္ပါ့)။

ကဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမေတြက ပထမေရွးဦးစြာ အိမ္မွာလုပ္လုပ္၊ ေက်ာင္းမွာပဲ လာလုပ္ၾက လုပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အကုန္လုပ္ေနၾကတာပဲ၊ သိၿပီးသားေတြပဲ။

ေရွးဦးစြာ သမာဓိတည္ေအာင္လုပ္

ေရွးဦးစြာ ေလကေလးထြက္တာသိ ၀င္တာသိၿပီး သမာဓိတည္ေအာင္ နည္းနည္းကေလး ၁၅-မိနစ္၊ မိနစ္-၂၀ ေလာက္လုပ္ၾကည့္လုိက္ေနာ္ (မွန္ပါ့)၊ မလုပ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ေျပာတာပါ(မွန္ပါ့)၊ လုပ္ၿပီး သား ျဖစ္ပ်က္စေတ႕တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ဒါကစ, ေနဖုိ႔မပါဘူး (မွန္ပါ့)။

မလုပ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ထိုင္ၿပီးသကာလ၊ ေလကေလး ထြက္လာလဲ ဒီနားမွာ တိုက္သြားတာကေလး ထြက္ျပန္ၿပီလုိ႔ သိလိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ၊ ၀င္လာျပန္လဲ ၀င္ၿပီလုိ႔သိလိုက္ရင္ (ၿပီးပါတယ္ ဘုရား)။

ထြက္တိုင္းသိ ၀င္တိုင္းသိ

ဒီလိုခ်ည္းထြက္တိုင္းသိ၊ ထြက္တိုင္းသိ ၀င္တိုင္းသိဆိုေတာ့ စိတ္ဟာ သမာဓိဟာ ဘယ္မွမေျပး ေတာ့ဘူး၊ တစ္သိတည္း သိေနတာပဲ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္ကို ကိုယ္ႏိုင္ၿပီလုိ႔ ဆုိရင္ျဖင့္ သူခါတိုင္း ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး ေျပးတယ္၊ အခု ေျပးေသးရဲ႕လား၊ (မေျပးပါဘုရား)။

ထြက္သက္ ၀င္သက္ ခ်ည္တိုင္မွာ သတိတည္းဟူေသာ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားၿပီးၿပီ၊ ဒီစိတ္ကို၊ ၀မ္းထဲက စိတ္ကို ခ်ည္ထားၿပီးၿပီ (မွန္ပါ့)။

အဲဒါ သူနဲ႔ သူ႕သမာဓိနဲ႔ တြဲမေနဘူးလား (တြဲေနပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ တြဲေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီလို တည္ၿပီး ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ကေလး တည္ေဖာ္ရၿပီဆိုလုိ႔ရွိရင္၊ သူ႕ကို အသာကေလးထားၿပီး ႐ႈၿမဲတိုင္း ႐ႈ၊ ႐ိႈက္ၿမဲတိုင္း ႐ိႈက္သိေနတာေပါ့ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

ထူးထူးျခားျခားဘာေပၚသတံုး

သိရာကေနၿပီးေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ပူလာသလား၊ ေအးလာသလား၊ လႈပ္လာသလား၊ ရြလာသလား၊ ထူးထူးျခားျခား ဘာေပၚသတံုးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ သမာဓိ တည္လာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဘယ္သူက ေျပာမယ္ထင္သတံုး (ခႏၶာကိုယ္က ေျပာမွၾပါဘုရား)။

ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္

ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္၊ ယားတယ္၊ နာတယ္၊ ကိုက္တယ္၊ က်ဥ္တယ္၊ ေညာင္းတယ္ ဒီလိုလည္း ေျပာခ်င္ေျပာလိမ့္မယ္၊ ပူတယ္၊ ေအးတယ္၊ လႈပ္တယ္၊ ၿငိမ္တယ္ ဒါလဲေျပာခ်င္ေျပာလိမ့္မယ္၊ သမာဓိရွိေတာ့ ဘယ္ဟာကေျပာေျပာ မသိေပဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)၊ သမာဓိမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘယ္ဟာကေျပာေျပာ (မသိပါဘုရား)။

ေလာကီဥပမာနဲ႔ ဘုန္းႀကီး နည္းနည္းယွဥ္ျပရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရွင္းပါတယ္၊ ညလူေျခတိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ ေဟာဒီတိုက္ ေတာ္ေတာ္ျမင့္ပါတယ္၊ ၁၈-ေပေလာက္ျမင့္ပါတယ္၊ အဲဒီေပၚကေနၿပီး သကာလ အိမ္ေျမႇာင္ငယ္ ကေလးက်လာတာေတာင္ ေအာက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကားႏိုင္တယ္၊ မၾကားႏိုင္ဘူးလား (ၾကားႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။

ခုလို လူမ်ားတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အိမ္ေျမႇာင္က်တာ သိပါ့မလား … (မသိပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လုိ႔တံုး ဟိုက စက္သံကလဲ ႐ႈပ္ေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ဒီက လူသံေတြကလဲ ႐ႈပ္ေနတယ္၊ (မွန္ပါ့)၊ မၿငိမ္မဆိမ္ရင္ ေတာ့ ေတာ္ၾကာက်ေတာ့ ျပင္းထန္တဲ့ အသံေတာင္ၾကားရရဲ႕လား (မၾကားရပါဘူး ဘုရား)။

အဲ … ထိုနည္းအတူပဲ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ခိုင္တဲ့ ဒီေနရာမွာ သမာဓိေလး တည္တည္ ဒီေနရာက ဘယ္မွ မေျပးဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဘယ္မွ မေျပးဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဟိုက လႈပ္တာလဲ သိတာပဲ၊ ဒီက ပူတာလဲ သိတာပဲ၊ ေအးတာလဲ သိတာပဲ ဟုတ္လား … ယားတာလဲ သိတာပဲ၊ နာတာလဲ သိတာပဲ၊ ေကာင္းတာလဲ သိတာပဲ … ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

အဲဒီလို သိလာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ သမာဓိအားႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ေျပာတာဟူ၍ အကုန္ မသိဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီလို သိလာတာသည္ ခႏၶာ၏ ပင္ကိုယ္သေဘာလား၊ အခုမွ သမာဓိရလုိ႔ သူေျပာတာေတြ အကုန္သိတာလားလုိ႔ ေမးလုိ႔ရွိရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေျဖၾကမယ္ (ခႏၶာ၏ သေဘာပါဘုရား)။

ခႏၶာ၏ သေဘာေတြ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္သူက ေျပာသတံုး (ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာ၏သေဘာ ခႏၶာကေျပာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာႀကီးက သူ႕သေဘာက ဒီလုိပဲဆိုတာ ဘယ္သူေျပာသတံုး (ခႏၶာကေျပာတာပါဘုရား)။

အလုပ္သင္ေနတယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့စမ္းပါ

ေၾသာ္ … ခႏၶာက ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ ဒါဒီေန႔ည အလုပ္သင္ေနတယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့စမ္းပါေနာ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

ခႏၶာက ေျပာတယ္ဆိုေတာ့၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာသည္ကားလုိ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ သူ႕သေဘာျဖင့္၊ ဟုိေနရာ တစ္မ်ိဳး, ဒီေနရာ တစ္ဖံုပါကလားဆိုတာ မေပၚလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။

အင္း … အရင္သမာဓိ မရခင္တုန္းကေတာ့၊ စိတ္မတည္ခင္တုန္းကေတာ့ ေဖာက္ျပန္ေနျငားေသာ္ လည္း ဘယ္လုိမွ မသိဘူး၊ (မွန္ပါ့)၊ သိရဲ႕လား (မသိပါဘုရား)။

အခုေတာ့ သမာဓိကေလး ၁၅-မိနစ္၊ မိနစ္ ၂၀ ဖမ္းၿပီးေတာ့မွ ဖမ္းေနရင္းမတၱနဲ႔ ခႏၶာကေဖာက္ျပန္ ေနတာေတြ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေပၚဘူးလား (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။

ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဒီေဖာက္ျပန္တာသည္ ခႏၶာထဲက ထူးျခားတာေတြ၊ နာတာေတြ၊ ကိုက္တာေတြ၊ ေကာင္းတာေတြ စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚတာေတြ သိလာပါလိမ့္မတံုး ေမးလုိ႔ရွိရင္ ေမာင္ႏိုင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖပါ့မလဲ (သမာဓိ ရလုိ႔ပါဘုရား)။

ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက “သမာဟိေတာ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ” သမာဓိသုတ္ေတြ နည္းတာေတြ မဟုတ္ဘူး၊ သံယုတ္တုိ႔, အဂၤုတၱိဳရ္တုိ႔မွာေနာ္ (မွန္ပါ့)။

သမာဟိေတာ-သမာဓိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား၊ ယထာဘူတံ - ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ၊ ပဇာနာတိ - ခႏၶာ အေပၚ၌ သိ၏။ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

သမာဓိတရားရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ခႏၶာအေပၚ၌ ဘာေတြသိသလဲ (ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိပါတယ္ဘုရား)။

ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိတယ္ဆိုတာ

ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိတယ္ဆိုေတာ့၊ ဘယ္လုိဟုတ္ၿပီး ဘယ္လုိမွန္တာ သိပါလိမ့္မတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ က်ေတာ့၊ ခႏၶာက ယားတယ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရွိရင္ က်ဳပ္ဟာ ေ၀ဒနာကၡႏၶာပဲလုိ႔ ေျပာတာ (မွန္ပါ့)၊ နာတယ္လုိ႔ ေျပာလဲ ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ေျပာတာပါ)။

ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ ေျပာတာပဲ၊ အလတ္စားကေလးရွိတယ္လုိ႔ ေျပာျပန္ေတာ့ေကာ … (ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ဘယ္သူက ေျပာသတံုး … (ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္ … ခႏၶာကေျပာတာကိုး၊ ခႏၶာထဲက ေ၀ဒနာအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေနပါကလားလုိ႔ေကာ မသိဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)၊ စိတ္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေနတယ္ (သိပါတယ္ဘုရား)၊ ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္၊ ေအးလိုက္၊ လႈပ္လိုက္၊ ၿငိမ္းလိုက္ေကာ (သိပါတယ္ဘုရား)။

ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ သိပါလိမ့္ မတံုးေမးေတာ့ … (သမာဓိတည္လုိ႔ပါဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ပါဠိေတာ္နဲ႔ ကိုက္သလား (ကိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ သမာဟိေတာ = တည္ၾကည္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ယထာဘူတံ = ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ၊ ပဇာနာတိ = ခႏၶာကေျပာတာသိ၏။ မသိေသးဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)။

ခႏၶာက အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနတယ္

ဒီေတာ့ အိမ္ေရာက္စမ္းၾကည့္ပါ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ေနာ္ (မွန္ပါ့)၊ စမ္းၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ … ခႏၶာက ဒီလို ဒီလိုေျပာေနပါကလား၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒီကနာ၊ ဟိုကကိုက္၊ ဒီကကိုက္၊ ဟိုစိတ္ကေလးေတြ သီးသန္႔ ေပၚလာလိုက္၊ ဟိုအ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္ - ေအးလိုက္၊ တုန္လိုက္လႈပ္လိုက္၊ ဟာ … ပိန္လိုက္ေဖာင္း လိုက္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခႏၶာက ေျပာေနတယ္၊ မေျပာဘူးလား (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒါ ဘယ္သူကေျပာတာတံုး ဒကာ ဒကာမတုိ႔ (ခႏၶာကေျပာတာပါဘုရား)၊ ခႏၶာက ေျပာတာဆို တာ ေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။

ခႏၶာဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ

ခႏၶာက ေျပာတာ ေသခ်ာေတာ့ကို ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာဒကာမေတြက ေၾသာ္ … ဒီဥစၥာ၊ ခႏၶာဆိုတာ နဂိုက ဒို႔ဘုရားက ေဟာထားတာက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကို ေဟာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဒီခႏၶာဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ (မွန္ပါ့)။

ခႏၶာဆိုတာ (ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီေတာ့ အခု အသစ္ေပၚလာတာကေလးဟာ နဂိုက ပင္ကိုယ္သေဘာစြန္႔ၿပီး ေပၚလာတာ (မွန္ပါ့)၊ ဒါျဖင့္ သူ႕ကို ေဖာက္ျပန္တယ္လုိ႔ မဆုိရဘူးလား (ဆုိရပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တာကေလးပဲ သမာဓိရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ေဖာက္ျပန္တာကေလး ေပ်ာက္သြားတယ္ (ေပ်ာက္သြားတယ္ဘုရား) မေပ်ာက္ဘူးလား (ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာက ေပၚလာတာ၊ ပ်က္စီးတာက ေပ်ာက္တာ (မွန္ပါ့)။

ေဖာက္ျပန္တာက (ေပၚလာတာပါဘုရား)၊ ပ်က္စီးတာက (ေပ်ာက္တာပါဘုရား)။

ေပ်ာက္သြားေတာ့ ေၾသာ္ … ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လိုက္ပဲ ျပန္ေရာက္ပါတယ္ ဘုရား။

ျဖစ္လိုက္,ပ်က္လိုက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေၾသာ္ …. ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အျဖစ္နဲ႔ အပ်က္သာရွိပါကလား၊ မေတြ႕ႀကံဳေသးဘူးလား (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

ဦးဘကေလး ဘာေတြေတြ႕သလဲ (အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျဖစ္မႈနဲ႔ ပ်က္မႈပဲ ရွိတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အိမ္က်လုိ႔ရွိရင္ တစ္ခါတည္း သမာဓိကေလး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ဖမ္းၿပီးေတာ့ ခႏၶာေစာင့္ၾကည့္ေနၾက၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ခႏၶာကေဖာက္ျပန္တာ နဲ႔ ပ်က္စီးတာကို သူေျပာလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့)။

ေ၀ဒနာကေလး ေပၚလာရင္ ေဖာက္ျပန္တာ (မွန္ပါ့)၊ နဂိုက မရွိဘဲကိုးဗ်၊ အခုမွ ေဖာက္ျပန္လာတာ။

သုခေပၚလဲ ေဖာက္ျပန္လာတာပဲ၊ သုခကေလး ေပ်ာက္သြားေတာ့ (ေဖာက္ျပန္တာ)၊ ပ်က္စီးတာ၊ ေပ်ာက္ေတာ့ ပ်က္စီးတာ ကိုေပၚရ၊ (မွန္ပါ့)၊ ေပၚလာေတာ့ (ေဖာက္ျပန္တာပါဘုရား)။

ေပၚလာတာက ပင္ကိုသေဘာထဲကမွ ထူးျခား ေပၚလာတာ (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ထူးျခားေပၚတာက ဘာတံုး … (ေဖာက္ျပန္တာပါဘုရား)။

ေဖာက္ျပန္တာကေလးပဲ စိုက္ၾကည့္ေတာ့ (ပ်က္စီးပါတယ္ဘုရား)၊ ပ်က္စီးတာျမင္ေတာ့ ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိပါကလား (မွန္ပါ့)။

ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိပါတယ္ ဘုရား)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိတယ္ဆိုတာ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

ေဟာဒီက်ေတာ့မွ ေၾသာ္ … ခႏၶာထဲမွာ ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ ပ်က္စီးတာပဲရွိတယ္၊ အသစ္ေပၚလာတာ က ေဖာက္ျပန္တာ၊ ေပၚလာတာကေလး ေပ်ာက္သြားတာက ပ်က္စီးတာ (မွန္ပါ့၊ ပ်က္စီးတာပါဘုရား)။ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးခ်ည့္ ေတြ႕ေနေတာ့ ေၾသာ္ … ေယာက်္ားလဲမဟုတ္ဘူး၊ မိန္းမလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ဒိ႒ိေတြ ဘာေတြ ခြာစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာပဲ ေတြ႕ေနတယ္၊ ဒီအခါက်ေတာ့ မ်က္ႏွာကေလးကလည္း မေပၚလာဘူး၊ ဆံပင္ေတြလဲ မေပၚလာဘူး၊ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ဥာဏ္ ကေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနေတာ့၊ ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ ပ်က္စီးတာ ေတြ႕ေနေတာ့၊ ေယာက်္ား, မိန္းမ အလုိလုိေပ်ာက္ ေနတယ္ (မွန္ပါ့)၊ မေပ်ာက္ဘူးလား (ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)။

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးသာ ၾကည့္ေနစမ္း ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဘာေတြေပ်ာက္သြားတံုး … (ေယာက်္ား, မိန္းမ ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား)။

ဥာဏ္ထဲဘာေတြေပၚေနသတံုး

ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေဆြေတြ၊ မ်ိဳးေတြ (ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား) ကိုယ့္ခႏၶာ မွာလည္း ငါလည္းေပ်ာက္၊ သူလည္းေပ်ာက္၊ လက္လည္းေပ်ာက္၊ ေျခလည္းေပ်ာက္၊ ဒါေတြေပ်ာက္၊ အကုန္ေပ်ာက္၊ ဥာဏ္ထဲဘာေတြေပၚေနသတံုး (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာပဲ ေပၚပါတယ္ဘုရား)။

အင္း …. အသစ္ေပၚလာတာရယ္၊ ပ်က္စီးသြားတာရယ္၊ ယားတာကေလးၾကည့္လိုက္ျပန္လည္း ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ နာတာကေလးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္၊ ခံသာတာ ေလးလာျပန္ေတာ့လည္း (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား)။

စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚျပန္ေကာ (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား) ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္ ေအးလိုက္တာ ေကာ (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား)။ အပူကေလး ေပၚလာလိုက္၊ အပူကေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္၊ အေအးကေလး ေပၚလာလိုက္၊ (အေအးကေလး ေပ်ာက္သြားလုိက္ပါဘုရား)။

ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘယ္မွာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမဆိုတာက အရပ္ကေျပာတာပါကလား၊ ဒုိ႕အေမ အေဖ သင္ထားလိုက္တဲ့ အသြားပါကလား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ သမာဓိ တည့္တည့္နဲ႔ ဥာဏ္မ်က္လံုးနဲ႔ မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္တဲ့ အခ်က်ေတာ့ ဥာဏ္မ်က္လံုးက လာပြင့္တယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဥာဏ္မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္

ပကတိ မ်က္လံုးပိတ္ၿပီး သကာလ ငါးဒြါရပိတ္ၿပီး သကာလ မေနာဒြါရဆိုတဲ့ ဥာဏ္မ်က္လံုး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာေတြ ေတြ႕ေနသလဲ (ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာေတြ ေတြ႕ေနပါတယ္ဘုရား)။

အဲ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္း ေတြ႕ေနမယ္ ေပၚလာရင္ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ေပၚလာတာ ကေလး မရွိျပန္ရင္ … (ပ်က္စီးသြားပါတယ္ဘုရား)။

အဲ … ဒီလိုခ်ည္း ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္၊ ၾကည့္ခ်င္သေလာက္ၾကည့္၊ ၾကာေတာ့ ခႏၶာထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးမႈမွတစ္ပါး၊ ေယာက်္ား လည္းမရွိဘူး၊ မိန္းမလည္းမရွိဘူး၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္းေတြ႕တယ္

ငါလည္းမရွိဘူး၊ သူလည္းမရွိဘူး၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ဘာေတြေတြ႕သလဲ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာပဲ ေတြ႕ၿပီးသကာလေနေတာ့ ေၾသာ္ … ၀ိပရိဏာမလကၡဏံ ဒုကၡသစၥံ (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ၀ိပရိဏာမလကၡဏံ (ဒုကၡသစၥံပါ ဘုရား)။

၀ိပရိဏာမလကၡဏံ = ပင္ကိုယ္သေဘာကို စြန္႔စြန္႔သြားျခင္းသည္၊ ဒုကၡသစၥံ = ဒုကၡသစၥာမည္၏ ဆုိသျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာဟာလဲ ပင္ကို အေနသေဘာကို စြန္႔တာပဲ (မွန္ပါ့) ပ်က္စီးသြားတာလဲ (ပင္ကို သေဘာကို စြန္႔တာပါပဲ ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာလဲ ဥပမာ သရက္သီးဟာ ပုတ္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေဖာက္ျပန္တာ၊ သူ အမွည့္ သေဘာ စြန္႔တာ … သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာလည္း ပင္ကိုသေဘာ စြန္႔တာပဲ (မွန္ပါ့)၊ ပ်က္စီးတာေကာ … (ပင္ကိုသေဘာ စြန္႔တာပါပဲဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာၾကည့္ေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာခ်ည္း ေတြ႕ေနေတာ့၊ ေၾသာ္ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ဘာေတြပါလိမ့္ မတံုးဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာေတြပါကလားလုိ႔ မွတ္လိုက္၊ (မွန္ပါ့)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ဘာေတြပါလိမ့္ (ဒုကၡသစၥာေတြပါဘုရား)၊ ထိုင္တတ္ၾကပလား (ထိုင္တတ္ပါၿပီ ဘုရား)၊ ထုိင္ၿပီးသကာလ သမာဓိကေလး ၁၀ မိန္စ၊ ၁၅ မိနစ္ ဖမ္းတဲ့ၿပီး ခႏၶာကေပၚရာကို ႐ႈလိုက္တဲ့အခါ က်ေတာ့ ဘာေတြေတြ႕မယ္ ထင္သလဲ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

႐ုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္ ေရြးမေနနဲ႔ေတာ့

ေပၚလာတာက ေဖာက္ျပန္တာ၊ ေပၚလာတာကေလး ေပ်ာက္သြားတာက (ပ်က္စီးတာပါဘုရား)၊ အဲ့ဒီကဲ့သုိ႔ ေတြ႕ၿပီဆိုမွျဖင့္ ႐ုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္ ေရြးမေနနဲ႔ေတာ့ ဒီက်ေတာ့ (မွန္ပါ့)၊ ႐ုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္ ေရြးမေနနဲ႔ေတာ့ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ သစၥာနဲ႔႐ႈေနေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာပဲ ေတြ႕တာပါပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ)၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာပဲ ေတြ႕ေနေတာ့ ေၾသာ္ … ေယာက်္ားေတြ ျဖဳတ္ဖုိ႔ ေကာလိုေသးသလား (မလုိပါဘုရား)၊ ဒါ … မိန္းမပဲလုိ႔ ထင္တဲ့အထင္ေကာ (မလုိပါဘုရား)။

မလုိေတာ့ဘူး အလုိလိုျပဳတ္သြားတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ငါေတြေကာ … (ျပဳတ္သြားပါတယ္)၊ သူေတြေကာ (ျပဳတ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ဘယ္ကလာတာေတြလဲ ျပဳတ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။

ေပၚလာၿပီးပ်က္တဲ့ဓမၼေတြ

ဘယ္ကလာပါလိမ့္မတံုး မဟုတ္ဘူး၊ ေပၚလာၿပီးပ်က္တဲ့ ဓမၼေတြပဲ။ ဒီအတိုင္းသာ႐ႈရင္ အေၾကာင္း ျဖစ္၍ အက်ိဳးျဖစ္တာပဲ၊ အေၾကာင္းပ်က္၍ အက်ိဳးပ်က္တာပဲဆိုတာကေလးလဲ တစ္ခါတည္းပါသြားတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးကို ဒကာ ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဘာၾကည့္ရမယ္ … (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား)၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာကေလးကို သမာဓိေရွးဦးစြာ တည္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာဟာ ေျခေထာက္ေတြ႕မလား … (ေျခေထာက္ေပၚမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ႕မွာပါ ဘုရား)။

ဓမၼာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္

ကိုယ္ ေတြ႕မလား၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕မလား (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕မွာပါဘုရား)၊ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္းေတြ႕မလား၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕မလား (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ႕မွာပါ ဘုရား)၊ အဲ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္းေတြ႕ေတာ့ ဒါေတြက ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္တဲ့၊ သစၥာျမင္တဲ့ ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ)။

ဘာပါလိမ့္ … (သစၥာျမင္တဲ့ ဓမၼာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ပါ ဘုရား)၊ အဲ့ဒီကဲ့သုိ႔ ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ဒီအတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက ဒုကၡသစၥာ၊ ျမင္တာက မဂၢသစၥာ (မွန္ပါ့)။

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ျမင္တာက (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔ သႏၲာန္မွာ မဂ္မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္၊ မဂ္မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္လိုက္၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ဘာမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္ရမလဲ (မဂ္မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား)။

မဂ္မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘာေတြေတြ႕ပါလိမ့္ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ပင္ကိုကလည္း ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ ပ်က္စီးတာနဲ႔ ပ်က္စီးတာပဲရွိ တယ္၊ ၀ိပရိဏာမလကၡဏံ ဒုကၡသစၥံ ကိုး၊ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာရွိေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ႕လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီမ်က္လံုးဟာ ႏွလံုးသြင္းမွန္ ပလား မွားသလား ေမးၾကည့္ (မွန္ပါတယ္ ဘုရား)။

ႏွလံုးသြင္းတည့္သြားၿပီ … (မွန္ပါ့)။

အဲ့ဒီကဲ့သုိ႔ တည့္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ အစစ္ပါကလားလုိ႔ သိေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတယ္လုိ႔ သိေနတဲ့ သေဘာကေလးက (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။

အဲဒီမွာ မဂ္မ်က္လံုးကေလးနဲ႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး သကာလေနေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက ဒုကၡသစၥာသာ သြားေတြ႕တာပဲ (မွန္ပါ့)။

ဒုကၡသစၥာအစိုင္အခဲႀကီး

ေနာက္ေတာ့ ဒီဒုကၡသစၥာႀကီးဟာ ဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔ ျမင္ရင္း ျမင္ရင္းနဲ႔ပဲ ေၾသာ္ … မိမိခႏၶာရယ္လုိ႔ ေျပာသာ ေျပာေနရတာပါကလား၊ ဒုကၡသစၥာအစိုင္အခဲႀကီး၊ ဒုကၡသစၥာေတြခ်ည္း အကုန္ရွိေနတာကိုး၊ ဒါေတြ မေတြ႕ေပဘူးလား (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

ေတြ႕တဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး တာကေလးကို ျမင္မေနဘူးလား (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။

ျမင္ေနတဲ့အခါ ျမင္တာကေလးက မဂ္ကေလးျဖစ္ေနတယ္၊ ျမင္တာ မဂ္မ်က္လံုးကေလး၊ သမၼာဒိ႒ိ မ်က္လံုးကေလး … သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

တစ္နည္း၊ ၀ိဇၨာမ်က္လံုးကေလးဆိုရင္လည္း ဟုတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အမွန္သိတာကိုး … (မွန္ပါ့)။

၀ိဇၨာမ်က္လံုးလည္းဟုတ္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ သမၼာဒိ႒ိမ်က္လံုးေကာ … (ဟုတ္ပါတယ္)၊ ဥာဏ္မ်က္လံုးေကာ … (ဟုတ္ပါတယ္)၊ ၀ိဇၨာကေလးေကာ … (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီေတာ့ ဒါေတြဟာ ဘုရားက ပရိယာယ္နဲ႔သာ ေဟာေနတာ၊ စင္စစ္ေတာ့ ဥာဏ္မ်က္လံုးတစ္ လံုးတည္းပဲေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။

အဲဒီကဲ့သုိ႔ ႏွလံုးသြင္းမွန္မွန္နဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ၾကည့္ၿပီးသကာလေနေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး တာပဲ ျမင္ၿပီး ဒီ့ျပင္ေယာက်္ား၊ မိန္းမေတြခြာဖုိ႔လည္း မလိုေတာ့ဘူး၊ လိုေသးသလား … (မလုိပါဘုရား)။

ရွိတာေတာ့ ဘာေတြေတြ႕သလဲ … (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)

အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ဒုကၡသစၥာ၊ ေတြ႕တဲ့ ဥာဏ္ကေလးက … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ မဂၢသစၥာကေလးရေနေတာ့ ဆုေတာင္းလုိ႔ရတာလား၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ႏွလံုးသြင္းမွန္လုိ႔ရတာလား … (ႏွလံုးသြင္းမွန္လုိ႔ရတာပါဘုရား)။

အဲဒါေၾကာင့္ ဒါက်ေတာ့ကို … တဲ့၊ ဆုမေတာင္းနဲ႔ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔၊ ဒီမ်က္လံုးကေလး၊ ရၿပီးတဲ့ေနာက္ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့ မ်က္လံုးရေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အခုဟာ ဒုကၡျမင္တဲ့ မ်က္လံုးရၿပီ၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဒုကၡျမင္တဲ့မ်က္လံုး … (ရပါၿပီဘုရား)၊ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဒုကၡသစၥာပဲဆိုတဲ့ မ်က္လံုးကျဖင့္ … (ရပါၿပီဘုရား)၊ ရၿပီတဲ့။

ေကာင္းၿပီ၊ ဒီရတဲ့မ်က္လံုးကေလးဟာ နဂိုက ေယာက်္ား မိန္းမထင္ေနတာ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာက္ေမ့ဘူး … (မွန္ပါ့)။

အခုေတာ့ျဖင့္ ျဖစ္ဒုကၡ၊ ပ်က္ဒုကၡေတြ ထင္ရွားၿပီး သကာလ ေနတဲ့အတြက္ “ဒုကၡေမ၀ ဥပၸဇၨမာနံ၊ ဥပၸဇၨတိ၊ ဒုကၡံ နိ႐ုဇၥ် မာနံ နိ႐ုဇၥ်တိ” လုိ႔ ဘုရားကေဟာထားေတာ့ ဒုကၡျဖစ္၍ ဒုကၡပ်က္တာေတြ ျမင္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာသာရွိတယ္ဆိုတာ ေပၚမလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။

ထုိကဲ့သုိ႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ၊ ျမင္တာကေလးက … (မဂၢသစၥာပါ ဘုရား)။

ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီအတိုင္းမျမင္ရဘူးလား … (ျမင္ရပါတယ္ဘုရား)၊ သမာဓိရွိၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ … (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။

မိမိနဲ႔ဒုကၡသစၥာကြဲသြားၿပီ

အင္း … သူတစ္ပါးသြားၾကည့္ေနရတာလားတဲ့၊ နဂိုက မိမိထင္ေနတာ ၾကည့္ရတာလား … (မိမိထင္ေနတာ ၾကည့္ရတာပါဘုရား)၊ မိမိလား၊ ဒုကၡသစၥာလား … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

မိမိနဲ႔ဒုကၡသစၥာ အခုကြဲသြားၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ ဦးဘကေလးဘယ့္ႏွယ္တံုး … (ကြဲသြားပါၿပီဘုရား)။

မိမိကိုယ္ထင္ေနတဲ့ ဥစၥာ ဘယ္ဟုတ္ရမတံုး၊ မိမိကိုယ္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္း ျပေနေတာ့ မိမိကိုယ္ကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး … (မွန္ပါ့)၊ ဘာျဖစ္ေနသတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာ သက္သက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။

မိမိကိုယ္ဟုတ္ေသးရဲ႕လား (မဟုတ္ပါဘုရား) ဒါျဖင့္ မိမိကိုယ္ မဟုတ္တဲ့ ဒုကၡသစၥာေတြပဲဆိုတာ ေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။

မိမိအလိုဆႏၵ လံုး၀မပါ

ဒီေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတဲ့ သေဘာကေလးေတြကလည္း ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္နဲ႔ ေနျပန္ေတာ့လည္း အင္း … သူ႕သေဘာပဲ၊ မိမိအလိုဆႏၵ ဒီအထဲမွာ လံုး၀မပါ၊ တားလုိ႔ဆီးလုိ႔ မရတဲ့သေဘာေတြပဲဆိုတာေတြက ေရာက္မလာေပဘူးလား … (ေရာက္လာပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီမွာ အနိစၥေတြလည္း အတြင္း၀င္သြားၿပီ၊ ဒုကၡေတြေကာ … (အတြင္း၀င္သြားပါၿပီ)၊ အနတၱေတြ ေကာ … (၀င္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီလိုမွတ္ၾကေပေတာ့၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ တစ္ခုလံုးဟာ ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

အဲဒီ အနိစၥဆိုတာလည္း ဒီဒုကၡသစၥာထဲ ၀င္သြားတာပဲ (မွန္ပါ့)၊ ဒုကၡဆိုတာေကာ (ဒုကၡသစၥာထဲ ၀င္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ အနတၱဆိုတာေကာ (ဒုကၡသစၥာထဲ ၀င္သြားပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီေတာ့ ယေန႔ည ဒကာ ဒကာမေတြ အခုသင္ေပးေနတာက ခင္ဗ်ားတုိ႔ အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱလုပ္ မေနနဲ႔ေတာ့၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္သစၥာျမင္မွ နိဗၺာန္၀င္တာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္လုိ႔ရွိရင္ အနိစၥဟာ ဒီအထဲ၀င္သြားၿပီ၊ သစၥာထဲ၀င္သြား … (မွန္ပါ့)။

ဒုကၡသစၥာထဲ … (၀င္သြားပါၿပီ)၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဒီမွာ ရွင္သာရိပုတၱရာကေျပာထားတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ရွင္းရွင္းၾကည့္လိုက္က သိတာပဲ၊ ဥပမာ မယ္ - ဆင္ႀကီးက ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ေက်ာင္းအဆင္းက ေနၿပီးသကာလ ဟိုဘက္က်ေအာင္ ဆင္းသြားတယ္ဆို ေတာ့ ေမာင္ႏိုင္ရ (မွန္ပါ့)၊ ေျခရာေတြက ထင္မေနဘူးလား … (ထင္ပါတယ္ဘုရား)။

ဆင္ေျခရာဥပမာ

ေနာက္တစ္ခါ ေခြးေတြက ေနာက္က လုိက္သြားတဲ့အခါ ဆင္ေျခရာအုပ္မိေအာင္ နင္းႏိုင္တဲ့သတၱ၀ါ ေနာက္ထပ္ လာစရာျမင္ေသးရဲ႕လား … (မျမင္ပါဘုရား)၊ ဆင္ေျခရာထဲသာ ၀င္ၾကရမွာပဲ … (မွန္ပါ့)။

ဆင္ေျခရာထဲ ေထာက္ေထာက္ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔လိုခ်င္တဲ့ ခရီးကို အၿပီးတိုင္သြားၾကရမယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ေျခေျခရာထဲပဲ ၀င္ၾကရမယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဆင္ေျခရာထက္ ႀကီးတာက ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။

အဲ … ထုိ႔အတူပဲတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ တစ္ခု ျမင္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ သူက ဆင္ေျခရာပဲတဲ့၊ အနိစၥလည္း ဒီအထဲေထာက္ရတာပဲတဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ဒုကၡကေကာ (ဒီအထဲေထာက္ရပါတယ္)၊ အနတၱကေကာ (ဒီအထဲေထာက္ရပါတယ္ ဘုရား)၊ အသုဘကေကာ (ဒီအထဲေထာက္ရပါတယ္ဘုရား)။

ေၾသာ္ ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလး တစ္လံုးတည္း ဒကာ ဒကာမေတြ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ကေလးၾကည့္ေန (မွန္ပါ့)။ သမာဓိရရနဲ႔ ၾကည့္ေနတာ့ ေၾသာ္ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာပဲ၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးေနတာပဲ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာပဲဆိုေတာ့ ေဖာက္ျပန္တာက ျဖစ္တာေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ပ်က္စီးတာက ပ်က္တာ (မွန္ပါ့)။

တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ျဖစ္ပ်က္ပဲရွိတယ္

တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ျဖစ္, ပ်က္ပဲရွိတယ္ဆိုတာ ျပန္၀င္လာတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။

ဒါေၾကာင့္ဟို ပဏၰာသေတြက ပဏၰာသ အ႒ကထာေတြ, ဋီကာေတြက၊ ေၾသာ္-ျဖစ္, ပ်က္ဟာကြာ တျခားေအာက္ေမ့မေနပါနဲ႔၊ ဒုကၡသစၥာပါတဲ့၊ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

ျဖစ္ပ်က္ဟာ ဘာသစၥာတံုး (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ေအး အဲဒီေတာ့ ျဖစ္ပ်က္႐ႈေနတာ ဒုကၡသစၥာ႐ႈေန တာလုိ႔ မွတ္လိုက္ (မွန္ပါ့)။

ျဖစ္ပ်က္႐ႈေနတာ (ဒုကၡသစၥာ ႐ႈေနတာပါဘုရား)။

ဒုကၡသစၥာ႐ႈေနတာ၊ အဲဒီကဲ့သုိ႔႐ႈေတာ့ အ႐ႈခံတာက ဒုကၡသစၥာ၊ ႐ႈဥာဏ္က မဂၢသစၥာသြားျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မျဖစ္ေသးဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။

အဲဒီေတာ့ အင္း … ဒကာ ဒကာမတုိ႔ အခု႐ႈေနတဲ့ သေဘာကေလးကို ခင္တဲ့စိတ္ကေလး, စြဲလမ္းတဲ့ စိတ္ကေလးဟုတ္လား၊ အားထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ပ်က္ရခ်င္လုိ႔ အားထုတ္ဦးမယ္ဆိုတဲ့ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံေတြ လာေသးရဲ႕လား (မလာပါဘုရား)။

ကာမဂုဏ္ခံစားတာေတြ မလာေတာ့ဘူး

ျဖစ္, ပ်က္ကေလး ႐ႈေနရတဲ့အတြက္ “ကာမသုခလႅိ ကာႏုေယာဂ” ဆိုတဲ့ တဏွာ, ဥပါဒါန္, ကံေတြလည္း ကာမဂုဏ္ခံစားတဲ့ တဏွာ, ဥပါဒါန္ကံေတြေကာ လာေသးရဲ႕လား … (မလာပါဘုရား)၊ မလာေတာ့ဘူးေနာ္၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

စိတ္၏ဆင္းရဲျခင္း၊ ကိုယ္၏ဆင္းရဲျခင္းဆိုတဲ့ ဒုကၡေတြေကာ … (မလာပါဘုရား)။

အင္း ဒီဟာက ဘာျဖစ္ေနတာတံုးဆိုေတာ့ ေၾသာ္ - ဒါျဖင့္ ဆင္းရဲတဲ့လမ္းလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာ ခံစားတဲ့လမ္းလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အလယ္လမ္းပါလားလုိ႔ မွတ္လိုက္တာေပါ့ … (မွန္ပါ့)။

စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲတဲ့လမ္းေကာ ဟုတ္ကဲ့လား … (မဟုတ္ပါဘုရား)။

အလယ္လမ္းကို ေရာက္သြားတယ္

စိတ္သာယာ, ကိုယ္သာယာတဲ့ လမ္းဆိုလုိ႔ရွိရင္လည္း ဒကာ ဒကာမေတြက ကာမသုခလႅိကာ ႏုေယာဂလမ္းျဖစ္သြားတယ္၊ တဏွာလမ္းျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ)၊ ဟိုဘက္ကလည္း ေဒါသလမ္းျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။

ဒါျဖင့္ အလယ္လမ္းကိုေရာက္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

အလယ္လမ္းက ဘုရားျဖစ္တာကိုး ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ေတြေကာ … (အလယ္လမ္းပါပဲဘုရား)။

အဲဒီလို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကိုျမင္တဲ့ ဥာဏ္ကေလးကေနၿပီး သကာလသြားမွ အလယ္လမ္းကို ေရာက္တယ္၊ ဒီဥာဏ္ဟာ အလယ္လမ္းပဲဆိုတာ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒီေန႔ညကစၿပီး စမ္းၾကည့္တာေပါ့၊ ကိုယ္တတ္အားသေရြ႕ စမ္းၾကေတာ့ ရင့္လာလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရင့္လာေတာ့ အခု အဲဒီအခ်ိန္ကေလးမွာ တစ္ခ်က္တည္း ကိုယ္ေပၚက ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးကို ဥာဏ္နဲ႔တည့္ၿပီး ျမင္လိုက္ တယ္ဆိုလိုက္ပါေတာ့။ အဲဒီတစ္ခ်က္ဟာ ေမာင္ႏိုင္ အလြန္အေရးႀကီးတယ္ … (မွန္ပါ့)။

ဒီအခ်က္ဟာ အလြန္အေရးႀကီးတယ္တဲ့၊ ဒီတစ္ခ်က္ဟာ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္အေရး တႀကီး မြန္ျမတ္တယ္လုိ႔ ဆိုရပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ခုနင္က တဏွာ, ဥပါဒါန္, ကံေတြေကာ လာေသးသလား … (မလာပါဘုရား)။ ဟာ … ဒါျဖင့္ ပပဥၥခ်ဳပ္ၿပီ … (မွန္ပါ့)။

ေဒါသ ေသာက ပရိေဒ၀ေတြေကာ … (မလာပါဘုရား)။

အင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ကာမသုခလႅိ ကာႏုေယာဂလမ္းလည္း မရွိဘူး … (မွန္ပါ့)၊ အတၱကိလမထာႏု ေယာဂလမ္းေကာ … (မရွိပါဘုရား)။

အလယ္လမ္းကမွ နိဗၺာန္သြားလုိ႔ရတယ္

ဟ-အလယ္လမ္းေပၚ ေသေသခ်ာခ်ာေရာက္ေတာ့ အလယ္လမ္းကေနမွ နိဗၺာန္သြားလုိ႔ရတယ္ … (မွန္ပါ့)။

ဘယ္ကမွ နိဗၺာန္သြားလုိ႔ရသလဲ … (အလယ္လမ္းကမွ နိဗၺာန္သြားလုိ႔ရပါတယ္ဘုရား)၊ အလယ္လမ္း ကေနမွ နိဗၺာန္သြားလုိ႔ရတယ္ဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ကိုယ့္ခႏၶာကို နဂိုက ကိုယ့္ခႏၶာလုိ႔ ထင္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒုကၡသစၥာ သက္သက္ပါပဲ လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မခ်ရေပဘူးလား … (ခ်ရပါတယ္ဘုရား)၊ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးၾကည့္ေနာ္ .. (မွန္ပါ့)၊ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးၾကည့္ေတာ့ ဟိုေနရာက ေဖာက္ျပန္၊ ဒီေနရာက ေဖာက္ျပန္၊ ဟိုေနရာကပ်က္စီး၊ ဒီေနရာက ပ်က္စီးတာေတြ မေတြ႕ေပဘူးလား … (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။

အဲ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ဥစၥာ ဘာသစၥာ … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ျမင္တာက … (မဂၢသစၥာပါ ဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ကာမဂုဏ္ခံစားတဲ့လမ္းေကာ ျပတ္သြားတယ္ … (ျပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲလမ္းေကာ … (ျပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဘယ္လမ္းေရာက္သြားသလဲ … (အလယ္လမ္း ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ဒီလို႐ႈေနတာလည္း အလယ္လမ္းေရာက္တာပဲ၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ အင္း … ႐ႈဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ ျမင္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၿငီးေငြ႕ေတာ့ မုန္းလာတယ္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔မုန္းသတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာႀကီး ရ,ထားလုိ႔မုန္းတာ … (မွန္ပါ့)။

ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္မုန္းသတံုး … (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာႀကီး ရ,ထားလုိ႔ မုန္းတာပါဘုရား)၊ နဂိုတုန္း ကေတာ့ အရေတာ္ေလစြလုိ႔ ထင္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အခုေတာ့ ဥာဏ္မ်က္လံုးကို ဆရာဘုန္းႀကီးက တပ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာပဲ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မထင္ရွားဘူးလား … (ထင္ရွားပါ တယ္ဘုရား)။

ျမင္ဖန္မ်ားရင္ ဥာဏ္တတ္လာမယ္

ထင္ရွားေတာ့ ေၾသာ္ … အရမေတာ္ဘူး၊ ဒီဥစၥာႀကီးဟာ တကယ္ရြံစရာ မုန္းစရာႀကီး ရ,ထားတယ္ ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္ဖန္မ်ားရင္ ဥာဏ္တက္လိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရြံမုန္းတဲ့ဥာဏ္ မတတ္ေပဘူးလား … (တက္ပါတယ္ဘုရား)။

ၾကာေတာ့ တက္႐ံုသာမက ႐ႈရင္းမတၱနဲ႔ မုန္း႐ံုတင္မကဘဲနဲ႔ ေၾသာ္ … ဒါႀကီးနဲ႔ျဖင့္ မေနခ်င္ပါဘူး၊ ရလည္းမရခ်င္ပါဘူးဆိုတာလည္း ဥာဏ္တက္လာဦးမွာပဲ … (မွန္ပါ့)။ ဥာဏ္မတတ္ေပဘူးလား … (တက္ပါ တယ္ဘုရား)၊ တက္သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခုနင္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြား တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာ ေပ်ာက္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေပ်ာက္တယ္ဆိုေတာ့ ခႏၶာေပ်ာက္တာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ မေပ်ာက္ေပဘူးလား … (ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)။

မေဖာက္ျပန္တဲ့နိေရာဓသစၥာ

အဲဒီ ေပ်ာက္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ေၾသာ္ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈသည္ ဒုကၡသစၥာ၊ အခုေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးမႈ ေပ်ာက္သြားလုိ႔ မိမိဥာဏ္ကေလးနဲ႔ အခုျမင္ရတဲ့ေနရာက ေဖာက္ျပန္တဲ့ေနရာက နိေရာဓသစၥာ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ မေဖာက္ျပန္တဲ့ေနရာက … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။

အဲဒီမွာ နိဗၺာန္ဘက္ကူးတယ္၊ ခုနင္က ဥာဏ္ကျမင္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အရင္တုန္းကေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ဘက္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ေနာက္ေတာ့ ဒီ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာႀကီး မလုိေတာ့လုိ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာဟာ ေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မေဖာက္ျပန္ဘဲနဲ႔ ခိုင္ၿမဲတာႀကီးလာ ေပၚတယ္၊ နိဗၺာန္လာေပၚတယ္ဆိုၾကပါစုိ႔ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

နိဗၺာန္လာေပၚတယ္

နိဗၺာန္လာေပၚေတာ့ ဘယ္လုိေပၚသတံုးဆိုေတာ့ ဓာတ္ရွင္မ်ားျပသလုိပဲ မွတ္လိုက္တာေပါ့၊ အရင္ တုန္းကေတာ့ ပိတ္ကားႀကီးေပၚမွာ အ႐ုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ေနာက္ ဒါေတြ မလုိခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေတြ မရခ်င္ေတာ့ပါဘူး ရြံပါတယ္၊ မုန္းပါတယ္ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ေတြတက္ၿပီး မလိုခ်င္ဘူးဆိုေတာ့ ခုနင္က ပိတ္ကားျမင္ရသလို တစ္ခါတည္း ရွင္းထြက္သြားတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

အလုပ္သင္ေပးေနတာ

ဒါ “အလုပ္သင္” ေပးေနတယ္လုိ႔ ယေန႔မွတ္ပါ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။

January 27, 2012 တြင္10:12pm aungaung ရးသားခဲ႔ေသာဘေလာ႕ Post အားျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါသည္...