လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆံုးမလႊာ
ဆိုပိမ့္မညွာ၊ ေစ့ေစ့နာေလာ့၊ ဂဂၤါသဲမွ်၊ ပြင့္ကုန္ၾကသား၊ ဘုရားသာသနာ၊ေခတ္အခါ၀ယ္၊ လူ.ရြာနတ္၌၊ နင္ၾကံဳၾကိဳက္လည္း၊ အမိုက္မေျခြ၊ အလိုက္ေန၍၊
အေျခမၾကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္၊ ယီးတီးေယာင္ေတာင္၊ ခုတိုင္ေအာင္တည့္၊ သန္းေခါင္လကြယ္၊
ေတာအုပ္လယ္၌၊ ရွစ္နယ္ပတ္ကံုး၊ အျပည့္ဖံုးသည့္၊ မိုးလံုးတိမ္တိုက္၊ လွ်ပ္မၾကိဳက္သား၊
အမိုက္အျပား၊ အင္ေလးပါးထက္၊ နင္ကားရာေထာင္၊ မကေမွာင္၏။
လူ.ေဘာင္လူ.ရြာ၊ သာသနာ၌၊ ၾကမၼာေတာ္၍၊ ယခုေတြ.လည္း၊
အေလ့မလြဲ၊ အမ်ားနည္းလွ်င္၊ မိုက္ျမဲႏွင္ႏွင္၊ မိုက္စရႊင္၏၊
မ်က္ျမင္ေလာက၊ ဤဘ၀ကား၊ ဒုကၡစင္းစင္း၊ ခ်မ္းသာကင္း၏။
ေသမင္းအစာ၊ နင္ခႏၶာကို၊ တဏွာဘီလူး၊ အေမွာင့္ပူး၍၊ အရူးျပင္ျပင္၊
နင့္ကိုထင္ခဲ့၊ နင္ႏွင့္မဆိုင္၊ နင္ပိုင္မဟုတ္၊ နင့္ရုပ္နင့္နာမ္၊ နင့္သႏၲာန္ကို၊ နင့္ဥာဏ္မစူး၊
အေပၚျဖဴး၍၊ မူးမူးေမ့ေမ့၊ အမ်ားေလ့ျဖင့္၊ ေန.ရက္အပံု၊ လြန္ခဲ့တံုျပီ။
အာရုံ၀တၳဳ၊ မီးစာစုကို၊ မွဳမွဳရရ၊ နင္အားက်လည္း၊ ဓားျပေသမင္း၊
သူတပ္နင္းက၊ ျငင္းခြင့္မသာ၊ နင့္ခႏၶာသည္၊ ျပာပံုအျပီး၊ ျဖင့္လုနီးပါး၊
ယီးတီးယားတား၊ ေသ၍သြားလည္း၊ တရားမၾကြယ္၊ အထုပ္ငယ္လ်က္၊
အပါယ္စခန္း၊ သြားျမဲလမ္း၌၊ တပန္းဟိုက္ဟိုက္၊ တရိွုက္ငင္ငင္၊
တျငင္ျငိဳျငိဳ၊ ဆင္းရဲပိုလ်က္၊ ထိုထိုဘ၀၊ အနႏၲလွ်င္၊ အစမဆံုး၊ အမ်ားတံုးတည့္။
အႏွဳန္းမပ်က္၊ ေအာက္နရက္၀ယ္၊ တစ္သက္ႏြယ္ႏြယ္၊ အျမစ္တြယ္သို.၊
အပါယ္ထိုထို၊ ဥဒဟိုသည္၊ နင္လိုလူမိုက္သြားလမ္းတည္း။
ဓမၼဘဏ္တိုက္(ကဗ်ာမွတ္စုမ်ား) မွကူးယူေဖၚျပပါသည္...
No comments:
Post a Comment